مرا مباد که با فخر همنشین باشم
غریب‌وار بمیرم، اگر چنین باشم
رسانده‌ام به حضور تو قلب عاشق را
دل رها شده از محنت خلایق را
اینک زمان، زمان غزل‌خوانی من است
بیتی‌ست این دو خط که به پیشانی من است
صدای کیست چنین دلپذیر می‌آید؟
کدام چشمه به این گرمسیر می‌آید؟
در ساحل جود خدا باران گرفته
باران نور و رحمت و احسان گرفته
سیلاب می‌شویم و به دریا نمی‌رسیم
پرواز می‌کنیم و به بالا نمی‌رسیم
