رسیدی و پر و بال فرشتهها وا شد
شب از کرانۀ هستی گذشت و فردا شد
آن روز، گدازۀ دلم را دیدم
خاکستر تازۀ دلم را دیدم
برخاستم از خواب اما باورم نیست
همسنگرم! همسنگرم! همسنگرم! نیست
بیا به خانه که امّید با تو برگردد
هزار مرتبه خورشید با تو برگردد
خبر این بود که یک سرو رشید آوردند
استخوانهای تو را در شب عید آوردند
قرآن که کلام وحده الا هوست
آرامش جان، شفای دلها، در اوست
میرسم خسته میرسم غمگین
گرد غربت نشسته بر دوشم
