افقهای باز و کرانهای تازه
زمینهای نو، آسمانهای تازه
کودکی سوخت در آتش به فغان، هیچ نگفت
مادری ساخت به اندوه نهان، هیچ نگفت
به رغم سیلی امواج، صخرهوار بایست
در این مقابله چون کوه استوار بایست!
آه میکشم تو را با تمام انتظار
پر شکوفه کن مرا، ای کرامت بهار
