ای کاش که در بند نگاهش باشیم
دل‌سوختۀ آتش آهش باشیم
توفان خون ز چشم جهان جوش می‌زند
بر چرخ، نخل ماتمیان دوش می‌زند!
خواهرش بر سینه و بر سر زنان
رفت تا گیرد برادر را عنان
ما گرم نماز با دلی آسوده
او خفته به خاکِ جبهه خون‌آلوده
دل آزاده با خدا باشد
ذکر، نسیان ماسوا باشد
خدایا به جاه خداوندی‌ات
که بخشی مقام رضامندی‌ات
خداوندا در این دیرینه منزل
دری نشناختم غیر از در دل
از رفتن دل نیست خبر اهل وفا را
آن کس که تو را دید نداند سر و پا را
خدایا دلی ده حقیقت‌شناس
زبانی سزاوار حمد و سپاس
