سجادۀ سبز من چمنزاران است
اشکم به زلالی همین باران است
آن را که ز دردِ دینش افسونی هست
در یاد حسین، داغ مدفونی هست
آورده است بوی تو را کاروان به شام
پیچیده عطر واعطشای تو در مشام
تا برویم ریشه‌ای چون تاک می‌خواهم که هست
نور می‌خواهم که هستی خاک می‌خواهم که هست
خواست لختی شکسته بنویسد
به خودش گفت با چه ترکیبی
