سجادۀ سبز من چمنزاران است
اشکم به زلالی همین باران است
موسایی و صد جلوه به هر طور کنی
هر جا گذری، حکایت از نور کنی
آورده است بوی تو را کاروان به شام
پیچیده عطر واعطشای تو در مشام
تا برویم ریشهای چون تاک میخواهم که هست
نور میخواهم که هستی خاک میخواهم که هست
احساس از هفت آسمان میبارد، احساس
بوی گل سرخ است يا بوی گل ياس؟
از جوار عرش سرزد آفتاب دیگری
وا شد از ابوا به روی خلق، باب دیگری...
خواست لختی شکسته بنویسد
به خودش گفت با چه ترکیبی