امروز که انتهای دنیای من است
آغاز تمام آرزوهای من است
با بال و پری پر از کبوتر برگشت
هم بالِ پرنده‌های دیگر برگشت
لطفی که کرده است خجل بارها مرا
برده‌ست تا دیار گرفتارها مرا
قریه در قریه پریشان شده عطر خبرش
نافۀ چادر گلدار تو با مُشک تَرَش
یک دختر و آرزوی لبخند که نیست
یک مرد پر از کوه دماوند که نیست
