ای نگاهت امتدادِ سورۀ یاسین شده
با حضورت ماه بهمن، صبح فروردین شده
غریبه! آی جانم را ندیدی؟
مه هفت آسمانم را ندیدی؟
کجاست زندهدلی، کاملی، مسیحدمی
که فیض صحبتش از دل بَرَد غبارِ غمی
لطفی که کرده است خجل بارها مرا
بردهست تا دیار گرفتارها مرا
این چه خروشیست؟ این چه معمّاست؟
در صدف دل، محشر عظماست