انبوه تاول بر تنت سر باز کرده
این هم نشان دیگری از سرفرازی‌ست
دوباره لرزش دست تو بیشتر شده است
تمام روز تو در این اتاق سر شده است
افتاده بود در دل صحرا برادرش
مانند کوه، یکه و تنها، برادرش
شروع نامه‌ام نامی کریم است
که بسم‌الله الرحمن الرحیم است
ای آسمان به راز و نیازت نیازمند
آه ای زمین به سوز و گدازت نیازمند
قیامت غم تو کمتر از قیامت نیست
در این بلا، منِ غمدیده را سلامت نیست
در جام دیده اشک عزا موج می‌زند
در صحن سینه شور و نوا موج می‌زند
با آن که آبدیدۀ دریای طاقتیم
آتش گرفته‌ایم که غرق خجالتیم
