مرا مباد که با فخر همنشین باشم
غریبوار بمیرم، اگر چنین باشم
جنّت نشانی از حرم توست یا حسن
فردوس سائل کرم توست یا حسن
تو قلّهنشین بام خوبیهایی
تنها نه نشان که نام خوبیهایی
کوه عصیان به سر دوش کشیدم افسوس
لذت ترک گنه را نچشیدم افسوس
فریاد اگرچه در تو پنهان بودهست
خورشید تکلّمت فروزان بودهست
صدای کیست چنین دلپذیر میآید؟
کدام چشمه به این گرمسیر میآید؟
ای شیرخدا و اسد احمد مختار
در بدر و احد لشکر حق را سر و سردار
از غربتت اگرچه سخنهاست یا علی
دنیا دگر بدون تو تنهاست یا علی