بر قرار و در مدارِ باوفایی زیستی
ای که پیش از کربلا هم کربلایی زیستی
بوی خداست می‌وزد از جانبِ یمن
از یُمنِ عشق رایحه‌اش می‌رسد به من
مرا مباد که با فخر همنشین باشم
غریب‌وار بمیرم، اگر چنین باشم
تو همچون غنچه‌های چیده بودی
که در پرپر شدن خندیده بودی
صدای کیست چنین دلپذیر می‌آید؟
کدام چشمه به این گرمسیر می‌آید؟
