بهسوی علقمه رفتم که تشنهکام بیایم
وَ سر گذاشته بر دامن امام بیایم
مرا مباد که با فخر همنشین باشم
غریبوار بمیرم، اگر چنین باشم
شکست باورت، ای کوه! پشت خنجر را
نشاند در تب شک، غیرت تو باور را
صدای کیست چنین دلپذیر میآید؟
کدام چشمه به این گرمسیر میآید؟
