ما منتظران همیشه مشغول دعا
هستیم شبانه‌روز در ذکر و ثنا
مرا مباد که با فخر همنشین باشم
غریب‌وار بمیرم، اگر چنین باشم
بیمار کربلا، به تن از تب، توان نداشت
تاب تن از کجا، که توان بر فغان نداشت
این‌گونه که با عشق رفاقت دارد
هر لحظه لیاقت شهادت دارد
گفت: ای گروه! هر که ندارد هوای ما
سر گیرد و برون رود از کربلای ما...
صدای کیست چنین دلپذیر می‌آید؟
کدام چشمه به این گرمسیر می‌آید؟
