از خودم میپرسم آیا میشود او را ببینم؟
آن غریب آشنا را میشود آیا ببینم؟
تکبیر میگفتند سرتاسر، ذَرّات عالم همزبان با تو
گویا زمین را بال و پر دادی، نزدیکتر شد آسمان با تو
گردۀ مستضعفین شد نردبان عدهای
تنگناهای زمین شد آسمان عدهای
آه از دمی که در حرم عترت خلیل
برخاست از درای شتر بانگِ الرّحیل
بیا به خانه که امّید با تو برگردد
هزار مرتبه خورشید با تو برگردد
به تپش آمده با یاد تو از نو کلماتم
باز نام تو شده باعث تجدید حیاتم
دلم تنهاست، ماتم دارم امشب
دلی سرشار از غم دارم امشب