ای غم، تو که هستی؟ از کجا می‌آیی؟
هر دم به هوای دل ما می‌آیی
در سکوتی لبالب از فریاد گوشه چشمی به آسمان دارد
یک بغل بغض و تاول و ترکش، یک بغل بغض بی‌کران دارد
در آتشی از آب و عطش سوخت تنت را
در دشت رها کرد تن بی‌کفنت را
از نو شکفت نرگس چشم‌انتظاری‌ام
گل کرد خارخار شب بی‌قراری‌ام
