کمر بر استقامت بسته زینب
که یکدم هم ز پا ننشسته زینب
هر زمانی که شهیدی به وطن میآید
گل پرپر شده در خاطر من میآید
نوای کاروانت را شنیدم
دوباره سوی تو با سر دویدم
در سکوتی لبالب از فریاد گوشه چشمی به آسمان دارد
یک بغل بغض و تاول و ترکش، یک بغل بغض بیکران دارد
بیاور با خودت نور خدا را
تجلیهای مصباح الهدی را