سجادۀ سبز من چمنزاران است
اشکم به زلالی همین باران است
وقتی در خانۀ علی می‌لرزد
دنیا به بهانۀ علی می‌لرزد
آورده است بوی تو را کاروان به شام
پیچیده عطر واعطشای تو در مشام
آدم در این کرانه دلش جای دیگری‌ست
این خاک، کربلای معلای دیگری‌ست
کنج اتاقم از تب و تاب دعا پر است
دستانم از «کذالک» از «ربنا» پر است
