مرد خرمافروش در زندان، راوی سرنوشت مختار است
حرفهایی شنیدنی دارد، سخنانش کلید اسرار است
و آتش چنان سوخت بال و پرت را
که حتی ندیدیم خاکسترت را
تو قلّهنشین بام خوبیهایی
تنها نه نشان که نام خوبیهایی
طبع و سخن و لوح و قلم گشته گهربار
در مدح گل باغ علی، میثم تمار
فریاد اگرچه در تو پنهان بودهست
خورشید تکلّمت فروزان بودهست
چون نخل، در ایستادگی، خفتن توست
دل مشتری شیوۀ دُرّ سفتن توست