آن روز با لبخند تا خورشید رفتی
امروز با لبخند برگشتی برادر
وانهادهست به میدان بدنش را این بار
همره خویش نبردهست تنش را این بار
تو قلّهنشین بام خوبیهایی
تنها نه نشان که نام خوبیهایی
این کیست به شوق یک نگاه آمده است
در خلوت شب به بزم آه آمده است
گفتم سر آن شانه گذارم سر خود را
پنهان کنم از چشم تو چشم تر خود را
پرنده کوچ نکردهست زیر باران است
اگرچه سنگ ببارد وگرچه طوفان است
فریاد اگرچه در تو پنهان بودهست
خورشید تکلّمت فروزان بودهست