ای غم، تو که هستی؟ از کجا می‌آیی؟
هر دم به هوای دل ما می‌آیی
خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
وانهاده‌ست به میدان بدنش را این بار
همره خویش نبرده‌ست تنش را این بار
به‌نام او که دل را چاره‌ساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است
از نو شکفت نرگس چشم‌انتظاری‌ام
گل کرد خارخار شب بی‌قراری‌ام
