آسمان از ابر چشمان تو باران را نوشت
آدم آمد صفحه‌صفحه نام انسان را نوشت
وقتی نمازها همه حول نگاه توست
شاید که کعبه هم نگران سپاه توست
در سرم پیچیده باری، های و هوی کربلا
می‌روم وادی به وادی رو به سوی کربلا
وانهاده‌ست به میدان بدنش را این بار
همره خویش نبرده‌ست تنش را این بار
