خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
خدا در شورِ بزمش، از عسل پر کرد جامت را
که شیرین‌تر کند در لحظه‌های تشنه کامت را
وانهاده‌ست به میدان بدنش را این بار
همره خویش نبرده‌ست تنش را این بار
به‌نام او که دل را چاره‌ساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است
