موسایی و صد جلوه به هر طور کنی
هر جا گذری، حکایت از نور کنی
شب تا به سحر نماز می‌خواند علی
با دیدۀ تر، نماز می‌خواند علی
احساس از هفت آسمان می‌بارد، احساس
بوی گل سرخ است يا بوی گل ياس؟
از جوار عرش سرزد آفتاب دیگری
وا شد از ابوا به روی خلق، باب دیگری...
تا داشته‌ام فقط تو را داشته‌ام
با نام تو قد و قامت افراشته‌ام
