گوش بسپار که از مرگ خبر میآید
خبر از مرگ چنین تازه و تر میآید
با هیچکس در زندگی جز درد همپا نیستم
بیدرد تنها میشوم، با درد تنها نیستم
اینک زمان، زمان غزلخوانی من است
بیتیست این دو خط که به پیشانی من است
در آتشی از آب و عطش سوخت تنت را
در دشت رها کرد تن بیکفنت را