هان این نفس شمرده را قطع کنید
آری سر دلسپرده را قطع کنید
از هالۀ انتظار، خواهد آمد
بر خورشیدی سوار خواهد آمد
تو قلّهنشین بام خوبیهایی
تنها نه نشان که نام خوبیهایی
تفسیر او به دست قلم نامیسّر است
در شأن او غزل ننویسیم بهتر است
اگر خدا به زمین مدینه جان میداد
و یا به آن در و دیوارها دهان میداد
هرچند نفس نمانده تا برگردیم
با این دل منتظر، کجا برگردیم؟
فریاد اگرچه در تو پنهان بودهست
خورشید تکلّمت فروزان بودهست
الهی بهر قربانی به درگاهت سر آوردم
نه تنها سر، برایت بلکه از سر بهتر آوردم