پس از چندین و چندین سال آمد پیکرش تازه
نگاهش از طراوت خیس‌تر، بال و پرش تازه
بد نیست که از سکوت تن‌پوش کنی
غوغای زمانه را فراموش کنی
تشنگان را سحاب پیدا شد
رحمت بی‌حساب پیدا شد
رود از جناب دریا فرمان گرفته است
یعنی دوباره راه بیابان گرفته است
مدینه حسینت کجا می‌رود؟
اگر می‌رود، شب چرا می‌رود؟
