عالم همه مبتدا، خبر کرببلاست
انسان، قفس است و بال و پر کرببلاست
پا گرفته در دلم، آتشی پنهان شده
بند بندم آتش و سینه آتشدان شده
لحظهاى در خود فنا شو تا بقا پيدا كنى
از منيّتها جدا شو تا منا پيدا كنى
اگر خواهی ای دل ببینی خدا را
نظر کن تو آیینۀ حقنما را
یک پنجره، گلدانِ فراموش شده
یک خاطره، انسانِ فراموش شده