گفت رنجور دلش از اثر فاصلههاست
آن که دلتنگ رسیدن به همه یکدلههاست
آرامشی به وسعت صحراست مادرم
اصلاً گمان کنم خودِ دریاست مادرم
شکست باورت، ای کوه! پشت خنجر را
نشاند در تب شک، غیرت تو باور را
راضی به جدايی از برادر نشده
با چند اماننامه کبوتر نشده
