کمر بر استقامت بسته زینب
که یک‌دم هم ز پا ننشسته زینب
امشب ز غم تو آسمان بی‌ماه است
چشم و دل ما قرین اشک و آه است
به لحظه لحظۀ دوری، به هجر یار قسم
به دیر پایی شب‌های انتظار قسم
نوای کاروانت را شنیدم
دوباره سوی تو با سر دویدم
و کاش مرد غزل‌خوان شهر برگردد
به زیر بارش باران شهر برگردد
کاش در باران سنگ فتنه بر دیوار و در
سینۀ آیینه را می‌شد سپر دیوار و در
بیاور با خودت نور خدا را
تجلی‌های مصباح الهدی را
در کوچه، راه خانۀ خود گم نمی‌کنی
از تب پُری، اگرچه تلاطم نمی‌کنی
