بنای دین که با معراج دستان تو کامل شد
به رسم تهنیت‌گویی برایت آیه نازل شد
آن‌جا که دلتنگی برای شهر بی‌معناست
جایی شبیه آستان گنبد خضراست
آورده‌ام دو ظرف پر از رنگ، سبز و سرخ
یک رنگ را برای خودت انتخاب کن
در آتشی از آب و عطش سوخت تنت را
در دشت رها کرد تن بی‌کفنت را
افزون ز تصور است شیداییِ من
این حال خوش و غم و شکیبایی من
