پس از چندین و چندین سال آمد پیکرش تازه
نگاهش از طراوت خیس‌تر، بال و پرش تازه
ای کاش که در بند نگاهش باشیم
دل‌سوختۀ آتش آهش باشیم
بد نیست که از سکوت تن‌پوش کنی
غوغای زمانه را فراموش کنی
خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
ما گرم نماز با دلی آسوده
او خفته به خاکِ جبهه خون‌آلوده
به‌نام او که دل را چاره‌ساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است
