فتح نزدیک است وقتی مرد میدان حمزه باشد
خصم خاموش است وقتی شیر غرّان حمزه باشد
چهل غروب جهان خون گریست در غم رویت
چهل غروب، عطش سوخت، شرمسار گلویت
غریبِ در وطن، می‌سوخت آن شب
درون خویشتن، می‌سوخت آن شب
قدم در دفاع از حرم برندارد
سپاھی که تیغ دودَم برندارد
جهان نبود و تو بودی نشانۀ خلقت
همای اوج سعادت به شانۀ خلقت
ای آن‌که غمت وقف دلِ یاران شد
بر سینه نشست و از وفاداران شد
