ای کاش که در بند نگاهش باشیم
دلسوختۀ آتش آهش باشیم
بیحرمتی به ساحت خوبان قشنگ نیست
باور کنید پاسخ آیینه سنگ نیست
ما گرم نماز با دلی آسوده
او خفته به خاکِ جبهه خونآلوده
پیراهن سپید ستاره سیاه بود
تابوت شب روان و بر آن نعش ماه بود
پشت غزل شکست و قلم شد عصای او
هر جا که رفت، رفت قلم پا به پای او...