ای کاش که در بند نگاهش باشیم
دل‌سوختۀ آتش آهش باشیم
او هست ولی نگاهِ باطل از ماست
دیوارِ بلندِ در مقابل از ماست
ما گرم نماز با دلی آسوده
او خفته به خاکِ جبهه خون‌آلوده
هر کس به سایۀ تو دو رکعت نماز کرد
با یک قنوت هر چه گره داشت، باز کرد
از کوی تو ای قبلۀ عالم! نرویم
با دست تهی و دل پُر غم نرویم
