غریبِ در وطن، می‌سوخت آن شب
درون خویشتن، می‌سوخت آن شب
باز این چه شورش است که در خلق عالم است؟
باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است؟
هر کس به سایۀ تو دو رکعت نماز کرد
با یک قنوت هر چه گره داشت، باز کرد
از کوی تو ای قبلۀ عالم! نرویم
با دست تهی و دل پُر غم نرویم
ای آن‌که غمت وقف دلِ یاران شد
بر سینه نشست و از وفاداران شد
