غریبِ در وطن، می‌سوخت آن شب
درون خویشتن، می‌سوخت آن شب
یاد تو گرفته قلب‌ها را در بر
ماییم و درود بر تو ای پیغمبر
مرد خرمافروش در زندان، راوی سرنوشت مختار است
حرف‌هایی شنیدنی دارد، سخنانش کلید اسرار است
ای آن‌که غمت وقف دلِ یاران شد
بر سینه نشست و از وفاداران شد
طبع و سخن و لوح و قلم گشته گهربار
در مدح گل باغ علی، میثم تمار
چون نخل، در ایستادگی، خفتن توست
دل مشتری شیوۀ دُرّ سفتن توست
