عید آمده، هر کس پی کار خویش است
مینازد اگر غنی و گر درویش است
او آفتاب روشن و صادق بود
گِردش پر از ستارۀ عاشق بود
هنوز طرز نگاهش به آسمان تازهست
دو بال مشرقیاش با اُفق هماندازهست
تا به کی از سخن عشق گریزان باشم؟
از تو ننویسم و هربار پشیمان باشم؟
