ای به چشمت آسمان مهر، تا جان داشتی
ابرهای رحمتت را نذر جانان داشتی
آن را که ز دردِ دینش افسونی هست
در یاد حسین، داغ مدفونی هست
باز در پردۀ عشاق صلایی دیگر
میرسد از طرف کربوبلایی دیگر
هنوز طرز نگاهش به آسمان تازهست
دو بال مشرقیاش با اُفق هماندازهست
