با آنکه دلم شکستۀ رنج و غم است
در راه زیارت تو، ثابت‌قدم است
اوقات شریف ما به تکرار گذشت
مانند همیشه کار از کار گذشت
آواز حزین باد، پیغمبر کیست؟
خورشید، چنین سرخ، روایتگر کیست؟
بوده‌ست پذیرای غمت آغوشم
از نام تو سرشار، لبالب، گوشم
آه از دمی که در حرم عترت خلیل
برخاست از درای شتر بانگِ الرّحیل
دریاب من، این خستۀ بی‌حاصل را
این از بد و خوب خویشتن غافل را
