مردم که شهامت تو را میدیدند
خورشید رشادت تو را میدیدند
بر قرار و در مدارِ باوفایی زیستی
ای که پیش از کربلا هم کربلایی زیستی
بوی خداست میوزد از جانبِ یمن
از یُمنِ عشق رایحهاش میرسد به من
در آتشی از آب و عطش سوخت تنت را
در دشت رها کرد تن بیکفنت را
