ای کاش که در بند نگاهش باشیم
دل‌سوختۀ آتش آهش باشیم
سجادۀ سبز من چمنزاران است
اشکم به زلالی همین باران است
خواهرش بر سینه و بر سر زنان
رفت تا گیرد برادر را عنان
ما گرم نماز با دلی آسوده
او خفته به خاکِ جبهه خون‌آلوده
آورده است بوی تو را کاروان به شام
پیچیده عطر واعطشای تو در مشام
