تشنگان را سحاب پیدا شد
رحمت بی‌حساب پیدا شد
در راه تو مَردُمَت همه پر جَنَم‌اند
در مکتب عشق یک‌به‌یک هم‌قسم‌اند
شکست باورت، ای کوه! پشت خنجر را
نشاند در تب شک، غیرت تو باور را
مدینه حسینت کجا می‌رود؟
اگر می‌رود، شب چرا می‌رود؟
هرگز نه معطل پر پروازند
نه چشم به راه فرصت اعجازند
