با یک تبسم به قناریها زبان دادی
بالی برای پر زدن تا بیکران دادی
جنّت نشانی از حرم توست یا حسن
فردوس سائل کرم توست یا حسن
ای بسته به دستِ تو دل پیر و جوانها
ای آنکه فرا رفتهای از شرح و بیانها
کوه عصیان به سر دوش کشیدم افسوس
لذت ترک گنه را نچشیدم افسوس
در آتشی از آب و عطش سوخت تنت را
در دشت رها کرد تن بیکفنت را
ای شیرخدا و اسد احمد مختار
در بدر و احد لشکر حق را سر و سردار
از غربتت اگرچه سخنهاست یا علی
دنیا دگر بدون تو تنهاست یا علی
کسی که دیگر خود خدا هم، نیافریند مثال او را
چو من حقیری کجا تواند، بیان نماید خصال او را