ای صبح که خورشید به شام تو گریست
آفاق به پاس احترام تو گریست
کربلا گفتم، دلم لرزید، گفتم: یا حسین
اشک روی گونهام غلتید، گفتم: یا حسین
باز ما را چشمهای از اشک جاری دادهاند
روز و شب خاصیت ابر بهاری دادهاند
او آفتاب روشن و صادق بود
گِردش پر از ستارۀ عاشق بود