جنّت نشانی از حرم توست یا حسن
فردوس سائل کرم توست یا حسن
ای خاک ره تو خطّۀ خاک
پاکی ز تو دیده عالم پاک
چشمۀ خور در فلک چارمین
سوخت ز داغ دل امّ‌البنین
کوه عصیان به سر دوش کشیدم افسوس
لذت ترک گنه را نچشیدم افسوس
همهٔ حیثیت عالم و آدم با توست
در فرات نفسم گام بزن، دم با توست
ای شیرخدا و اسد احمد مختار
در بدر و احد لشکر حق را سر و سردار
گر سوى ملک عدم باز بیابى راهى
شاید از سرّ وجودت بدهند آگاهى
از غربتت اگرچه سخن‌هاست یا علی
دنیا دگر بدون تو تنهاست یا علی
دختر فکر بکر من، غنچۀ لب چو وا کند
از نمکین کلامِ خود حقِ نمک ادا کند
