ای دل‌نگران که چشم‌هایت بر در...
شرمنده که امروز به یادت کمتر...
انبوه تاول بر تنت سر باز کرده
این هم نشان دیگری از سرفرازی‌ست
دوباره لرزش دست تو بیشتر شده است
تمام روز تو در این اتاق سر شده است
افتاده بود در دل صحرا برادرش
مانند کوه، یکه و تنها، برادرش
با دشمن خویشیم شب و روز به جنگ
او با دم تیغ آمده، ما با دل تنگ
قلم به دست گرفتم، خدا خدا بنویسم
به خاطر دل خود، نامه‌ای جدا بنویسم
برخیز که راه رفته را برگردیم
با عشق به آغوش خدا برگردیم
