ما منتظران همیشه مشغول دعا
هستیم شبانه‌روز در ذکر و ثنا
ای ساقی سرمست ز پا افتاده
دنبال لبت آب بقا افتاده
پیش چشمم تو را سر بریدند
دست‌هایم ولی بی‌رمق بود
بهار آسمان چارمینی
غریب امّا، امامت را نگینی
بیمار کربلا، به تن از تب، توان نداشت
تاب تن از کجا، که توان بر فغان نداشت
این‌گونه که با عشق رفاقت دارد
هر لحظه لیاقت شهادت دارد
ای دل به مهر داده به حق! دل، سرای تو
وی جان به عدل کرده فدا! جان، فدای تو
اين ماه، ماهِ ماتم سبط پيمبر است؟
يا ماه سربلندى فرزند حيدر است؟
