آن را که ز دردِ دینش افسونی هست
در یاد حسین، داغ مدفونی هست
مسیح، خوانده مرا، وقت امتحان من است
زمان، زمانِ رجزخوانی جوان من است
همیشه خاکی صحن غریبها بد نیست
بقیع، پنجره دارد اگرچه مشهد نیست
غم با نگاه خیس تو معنا گرفته
یک موج از اشک تو را دریا گرفته