تشنگان را سحاب پیدا شد
رحمت بی‌حساب پیدا شد
و آتش چنان سوخت بال و پرت را
که حتی ندیدیم خاکسترت را
مدینه حسینت کجا می‌رود؟
اگر می‌رود، شب چرا می‌رود؟
چه خوش باشد که راه عاشقی تا پای جان باشد
خصوصاً پای فرزند علی هم در میان باشد
زره پوشیده از قنداقه، بی‌شمشیر می‌آید
شجاعت ارث این قوم است، مثل شیر می‌آید
