تشنگان را سحاب پیدا شد
رحمت بیحساب پیدا شد
لحظهاى در خود فنا شو تا بقا پيدا كنى
از منيّتها جدا شو تا منا پيدا كنى
اگر خواهی ای دل ببینی خدا را
نظر کن تو آیینۀ حقنما را
مدینه حسینت کجا میرود؟
اگر میرود، شب چرا میرود؟
همهٔ حیثیت عالم و آدم با توست
در فرات نفسم گام بزن، دم با توست